عنوان مقاله: انتخاب زمان بهينه برداشت ميوه زيتون در برخي ارقام ايراني و مديترانه اي بر مبناي ميزان روغن و ترکيب اسيدهاي چرب
نویسندگان: رازقي جهرمي فاطمه, حسيني مزيناني سيدمهدي*, محمدي شهرام, رضوي خديجه, شيران بهروز, مصطفوي كريم
آدرس: * گروه زيست فناوري مولکولي گياهي، پژوهشکده زيست فناوري کشاورزي، پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيک و زيست فناوري، تهران
ما را در اینستاگرام دنبال کنید: 
zeytoonchi
چکیده:
انتخاب زمان برداشت ميوه هاي زيتون، به منظور استخراج روغن عاملي کليدي براي استخراج روغني با کيفيت و ترکيب مطلوب و متعادل اسيدهاي چرب (ميزان بالاي اولئيک اسيد و ميزان پايين پالمتيک و لينولئيک اسيد)، پلي فنول مناسب و نيز ميزان بالاي روغن خواهد بود. تعيين زمان برداشت زيتون از منطقه اي به منطقه ديگر با توجه به شرايط اقليمي، زراعي و باردهي متفاوت است. بدين منظور، آزمايشي بر مبناي طرح فاکتوريل جهت تعيين مناسب ترين تاريخ برداشت براي دو رقم ايراني “ماري” و “شنگه” و دو رقم خارجي”کرونيکي” و “آربکين” در منطقه طارم انجام شد. نتايج نشان داد که ميزان پالمتيک، اولئيک و استئاريک اسيد هم زمان با رسيدگي ميوه کاهش و لينولئيک و پالميتولئيک اسيد افزايش مي يابد. ميزان روغن نيز هم زمان با بلوغ ميوه افزايش مي يابد. براساس اطلاعات به دست آمده، مناسب ترين زمان برداشت در سه رقم ماري، کرونيکي و آربکين 180 روز پس از گل دهي مي باشد. هم چنين مشخص شد که رقم شنگه براي روغن کشي، مناسب نبوده و بنابراين به عنوان رقم کنسروي توصيه مي شود. چنان چه هدف از کشت اين رقم، توليد کنسرو باشد، در اين صورت مناسب ترين زمان برداشت براي اين رقم 120 روز پس از گل دهي مي باشد که داراي بهترين پروفايل اسيد چرب است.
