عنوان مقاله: بررسي تعامل قارچ بيمارگر پژمردگي ورتيسيليومي Verticillium dahliae و نماتد ريشه گرهي Meloidogyne javanica روي رشد نهال هاي زيتون در دو نوع بستر رويش
نویسندگان: سعيدي زاده آيت اله*, خيري احمد, زاد سيدجواد, اعتباريان حسن رضا, بنداني عليرضا, نياستي فهيمه
آدرس: * دانشكده علوم كشاورزي، دانشگاه شاهد
ما را در اینستاگرام دنبال کنید: 
zeytoonchi
چکیده:
امروزه پژمردگي ورتيسيليومي با عامل Verticillium dahliae از مشكلات متداول در باغ هاي زيتون شمال ايران مي باشد. نماتد ريشه گرهي Meloidogyne javanica از نظر پراكنش يكي از گسترده ترين نماتدهاي باغات زيتون در ايران به شمار مي آيد. هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثير دو نوع بستر رويش بر تعامل دو بيمارگر مورد نظر مي باشد. در اين آزمايش ميكرواسكلروت هاي Verticillium dahliae و لاروهاي سن دوم Meliodogyne javanica به عنوان مايه تلقيح انتخاب شدند. نهال هاي يكساله زيتون رقم زرد در انواع بسترها از خاك لومي شني (شن: 72.8% ، سيلت: 13.8%، رس: 13.4%، ماده آلي: 2.2%، ECE=2.76،(pH 7.76 و شن درشت (به قطر ذرات 5-7 ميليمتر) استريل كشت شدند. آزمايش بر اساس طرح كاملا تصادفي در شش تيمار و هشت تكرار طراحي گرديد: شاهد (بدون مايه تلقيح)، نماتد به تنهايي، قارچ به تنهايي، قارچ و نماتد همزمان، قارچ دو هفته قبل از نماتد و نماتد دو هفته قبل از قارچ. ميزان مايه تلقيح نماتد و قارچ به ترتيب 1500 عدد لارو سن دوم و 7200 عدد ميكرواسكلروت براي هرگلدان تعيين گرديد و زمان آزمايش 9 ماه در نظر گرفته شد. نتايج آزمايش نشان داد كه ميزان كلني زايي قارچ در ريشه در گلدان هاي حاوي خاك لومي شني نسبت به گلدان هاي داراي شن درشت بيشتر بود، در مقابل تعداد گره هاي ريشه و ماده هاي بالغ در گلدان هاي حاوي شن درشت در مقايسه با گلدان هاي حاوي خاك بيشتر بود. تعداد برگ هاي سبزرد، بافت مرده و پژمرده در گلدان هاي حاوي خاك لومي شني بيشتر بود. بر اساس آزمون F فرض يكسان بودن واريانس جوامع (خاك و شن) در سطح احتمال 5% پذيرفته شد. حضور نماتد قبل از قارچ سبب كاهش كلني زايي قارچ در ريشه و ساقه شد، در حالي كه حضور قارچ قبل از نماتد موجب كاهش گره هاي ناشي از فعاليت نماتد گرديد .(p£0.05) شديدترين نشانه هاي بيماري در بخش هوايي نهال ها در تيماري كه قارچ و نماتد را همزمان دريافت كرده بود (در بستر خاك به ميزان 97 درصد) مشاهده گرديد (p£0.05).
