عنوان مقاله: ريز ازديادي زيتون رقم دزفول
نویسندگان: پيوندي مريم, منصف مهناز, حسيني مزيناني مهدي
* گروه زيست شناسي، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران شمال
چکیده:
تاثير نوع سيتوکينين و تعداد واکشتها بر سرعت ريزازديادي زيتون رقم دزفول بررسي شد. جداکشتهاي تک گره اي از يک گياه گلخانه اي 4 ساله در محيط کشت پايه DKW داراي کربوهيدرات مانيتول(gl-130) و هورمونهاي 2- ايزوپنتنيل آدنين (2-ip) يا بنزيل آمينو پورين (4mgl-1) (BAP) کشت شدند. سرعت رشد ريز قلمه ها، تعداد گره ها و نوساقه هاي حاصل از هر جداکشت در محيط کشت داراي هورمون BAP بيش از محيط داراي 2ip بود.
به منظور بررسي تاثير تعداد واکشتها، نوساقه هاي سترون حاصل (5-4 گره) براي ريز ازديادي در مراحل بعد استفاده شدند. واکشتها با فواصل 45 روز انجام شد. سرعت رشد در واکشت اول در نمونه هایي که از محيط کشت داراي هورمون 2ip به محيط کشت داراي BAPواکشت شده بودند افزايش معني داري را نشان داد. در واکشت دوم شاخصهاي رشد درنمونه هایي که از ابتدا در محيط کشت داراي هورمون 2ip کشت شده بودند بيش ازنمونه هاي حاصل از محيط داراي BAP بود. نتايج واکشتهاي جوانه هاي جانبي ساقه ها در شيشه نشان داد که تکرار واکشتها منجر به کاهش سرعت ريز ازديادي (کاهش تعداد گره ها) مي گردد. به طوريکه افزايش تعداد واکشتها در همه تيمارها منجر به کاهش تعداد گره ها و نو ساقه ها در هر جداکشت شد.
كليد واژه: زيتون، ريز ازديادي، ريزقلمه، سيتوکينين
