عنوان مقاله: مقايسه رژيم غذايي پرچرب بر پايه روغن سويا، روغن زيتون، روغن ماهي و کره بر مقاومت به انسولين و دآسيل گرلين پلاسما در موش هاي صحرايي
نویسندگان: سعيدپور آتوسا, كيمياگر سيدمسعود*, زاهدي اصل صالح, وفا محمدرضا, قاسمي اصغر, ابدي عليرضا, دانش پور مريم السادات, زركش مريم
آدرس: * گروه تغذيه باليني و رژيم درماني، انستيتو تحقيقات تغذيه اي و صنا يع غذايي كشور، دانشكده علوم تغذيه و صنايع غذايي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي
ما را در اینستاگرام دنبال کنید: 
zeytoonchi
چکیده:
سابقه و هدف: شواهدي در زمينه اثرات متقابل سطوح انسولين و دآسيل گرلين (DAG) وجود دارد، اما ارتباط بين درصد اسيدهاي چرب اشباع و غيراشباع در روغن هاي خوراکي مختلف و در قالب رژيم غذايي پرچرب با ترشح هورمون هاي انسولين و DAG بررسي نشده است. مطالعه حاضر به منظور بررسي و مقايسه تاثير منابع مختلف چربي رژيمي و ميزان اشباع اسيدهاي چرب بر سطوح پلاسمايي انسولين و DAG و تعيين ارتباط DAG با عملکرد انسولين انجام شد.
مواد و روش ها: موش هاي صحرايي نر در حال رشد از نژاد ويستار به طور تصادفي به چهار گروه رژيم هاي غذايي پرچرب داراي کره (HF-B)، روغن سويا (HF-S)، روغن زيتون (HF-O) و روغن ماهي (HF-F) و يک گروه استاندارد (ST) تقسيم شدند. نمونه هاي خون بعد از 8 هفته در وضعيت غيرناشتا و بعد از 24 ساعت ناشتا جمع آوري شدند. اضافه وزن، دريافت غذا، شاخص هاي گلوکز، DAG پلاسما و HOMA-IR به عنوان شاخص مقاومت به انسولين ارزيابي شدند.
يافته ها: وزن و دريافت غذا در رژيم هاي HF-B و HF-Sبالاتر از گروه هاي ديگر بود (p<0.05). در گروه HF-B، سطح انسولين و HOMA-IR ناشتا نسبت به رژيم هاي ST، HF-O و HF-F بالاتر بود (P<0.05). در گروه HF-B، سطح DAG ناشتا نسبت به رژيم هاي HF-F، HF-O و ST پايين تر بود (P<0.05)؛ به علاوه، در گروه HF-F سطح DAG به طور معني داري بالاتر از رژيم HF-S بود (P<0.05).
نتيجه گيري: از آنجا که گروه هاي با رژيم هاي حاوي اسيدهاي چرب تک غيراشباعي و چند غيراشباعي امگا 3، وزن و دريافت غذاي پايين تري نشان دادند، احتمال وجود دارد که اين روغن هاي رژيمي از راه افزايش DAG، اشتها و به دنبال آن، وزن را کاهش دهند و بنابراين، در کاهش سطح انسولين يا HOMA-IR نقش داشته باشند.
