عنوان مقاله: واسنجي روش هاي برآورد تبخير و تعرق پتانسيل گياه مرجع (ET0) و محاسبه نياز آبي گياه (ETC) زيتون در استان کرمانشاه
نویسندگان: ميرموسوي سيدحسين*, پناهي حميد, اکبري حميد, اكبرزاده يونس
آدرس: * گروه جغرافيا، دانشگاه زنجان
ما را در اینستاگرام دنبال کنید: 
zeytoonchi
چکیده:
برآورد نياز آبي، از مهم ترين عوامل در مديريت منابع آب و از ضروريات هر طرح آبياري و زهکشي به شمار مي رود. براي تعيين نياز آبي، بايستي تبخير و تعرق پتانسيل گياه مرجع (ET0) را برآورد کرد. با توجه به اينکه روش هاي گوناگوني براي اين منظور توصيه شده است، ولي انتخاب روش مناسب يکي از مشکلات تصميم گيري در اين مورد است. در اين پژوهش از پنج ايستگاه منتخب در استان کرمانشاه با طول دوره آماري بين 17 تا 54 سال استفاده شده است. روش هاي محاسبهET0 به پنج روش فائو – پنمن – مانتيث، ترنت وايت، بلاني کريدل اصلاح شده، هارگريوز و پنمن اصلاح شده بر اساس داده هاي ماهانه و سالانه است. با بررسي مقادير محاسبه شده براي تبخير و تعرق پتانسيل و با توجه به توصيه هاي سازمان هواشناسي جهاني، از بين پنج روش فوق، مشخص شد که روش فائو – پنمن – مانتيث، برآورد دقيق تري براي ET0 ارائه مي کند. همچنين نتايج نشان داد که حداکثر ميزان ET0 ماهانه و سالانه، به ترتيب 8.5 و 48.9 ميلي متر مربوط به ايستگاه روانسر و حداقل آن به ترتيب 5.8 و 38.4 ميلي متر مربوط به ايستگاه کنگاور است و بيشترين نياز آبي سالانه براي ايستگاه روانسر با مقدار 923.3 ميلي متر به دست آمد.
